•  
  •  
 
Katipunan

Katipunan

English Title

Narrative, Symbol, Word: A Poetic Critique on the Culture of Violence and Deceit

Abstract

Kapalit ng isang akademikong papel, malay na ginagamit ng artikulo ang anyo ng pagtula bilang lunsaran ng pagsusuring panlipunan. Naghahain ang tatlong tula dito ng magkakaibang kondisyon ng pagkatha. Ang unang dalawang bahagi, ang “Sumpa sa Salita,” at “Tubaw” ay isinulat sa konteksto ng pagsasalita sa harap ng mga pagtitipon, pampanitikan man o relihiyoso, pagdiriwang o pakikiisa sa isang tunguhin. Samantala, ang ikatlong bahagi, ang “Bikoy, Anyare?” ay bunga ng personal na pakikisangkot ng may-akda sa pakikibakang panlipunan. Sa paggamit ng tula bilang anyo ng pagsusuring panlipunan, kinukuwestiyon din ng mga inihain ditong pagkatha ang hangganan ng panitikan at pakikibakang panlipunan, ng pagsusulat at pagsasapraktika ng panulat.

English Abstract

In lieu of an academic paper, this article consciously utilizes the form of poetry as a means to initiate social critique. The three poems here offer a different condition of creation. In the first two parts, “Sumpa sa Salita” (lit. “Curse in the Word”) and “Tubaw” (lit. “Bandana”), were written in the context of speaking in front of gatherings, whether literary or religious, in celebration or in solidarity for a cause. Meanwhile, the third part, “Bikoy, Anyare?” (lit. “Bikoy, What Happened?”) is borne after the author’s personal engagement with social struggle. Through utilizing the poem as a form for social critique, the writings set here also question the limits of literature and social struggle, of writing and writing as a praxis.

Share

COinS