•  
  •  
 
Katipunan

Katipunan

English Title

Ademas, Ahora, Entonces: Misrecognition as Figuration

Abstract

Tinatangkang maimapa ng maikling sanaysay ang pag-unlad ng praktis ng multilingguwal na pagsusulat tungo sa “geopoetika” ng misrekognisyon bilang pigurasyon. Nagagabayan ng nosyon ng kalabuan bilang ontolohikong posisyon ni Edouard Glissant, sinusubok patingkarin ang mga relasyon sa panulat at mambabasang Filipino kaugnay ng mga tanong sa paglikha ng halo-halo, plurilingguwal, at eksperimental na mga espasyo sa pampanitikang produksiyon sa Pilipinas na sumasalungat sa umiiral na pamamayani ng mga puristikong nosyon ng wikang ginagamit sa malikhaing pagsulat. Ang akdang napapamagatang “ademas, ahora, entonces” at iba pa ay inilakip upang mailarawan ang mga posibilidad sa uri ng panulat na tinitingnan ang polysemy ng magkakamag-anak na wika sa rehiyon habang tinatangkang lumikha ng panlipunang heograpia (Franco Moretti) sa kapuluan.

English Abstract

This brief essay attempts to trace the development of a multilingual writing practice towards a “geopoetics” of misrecognition as figuration. Taking from Edouard Glissant’s notion of opacity as an ontological position, the essay tries to foreground relations in Philippine writings and readerships in correspondence to questions on the creation of composite, plurilinguistic, experimental spaces in Philippine Literary production as opposed to existing dominant puristic notions of language use in creative writing. The work entitled “ademas, ahora, entonces” and others are provided to illustrate possibilities in a kind of writing practice that looks at polysemy in contiguous languages in the regions while attempting to produce social geographies (Franco Moretti) in the archipelago.

Download

Share

COinS